دیدن خون روی دستمال توالت، درد تیز موقع دفع یا سوزش آزاردهنده‌ی اطراف مقعد، برای خیلی‌ها هم ترسناک است و هم خجالت‌آور. طبیعی است در چنین شرایطی، اولین کاری که به ذهن می‌رسد، گشتن در اینترنت، پرسیدن از دوستان یا امتحان کردن «نسخه‌های خانگی» باشد؛ مثلاً گذاشتن سیر، سنگ داغ، بخورهای عجیب یا انواع روغن و گیاه روی ناحیه‌ی دردناک. بعضی از این توصیه‌ها آن‌قدر با اطمینان مطرح میشوند که آدم فکر میکند اگر انجام‌شان ندهد، فرصت طلایی درمان را از دست داده است.
اما واقعیت این است که همه‌ی درمان‌های خانگی بیخطر نیستند. بعضی از کارهایی که به‌اسم «درمان طبیعی بواسیر و شقاق» توصیه میشوند، نه‌تنها کمکی نمی‌کنند، بلکه میتوانند باعث سوختگی، عفونت، خونریزی شدید و حتی پیچیده‌تر شدن بیماری شوند. از طرف دیگر، کنار گذاشتن تمام مراقبت‌های خانگی و تکیه کردن فقط بر جراحی هم منطقی نیست.
در این مقاله، با هم مرور می‌کنیم:
- چرا مردم سراغ درمان‌های خانگی برای بواسیر و شقاق می‌روند؟
- کدام روشهای خانگی واقعاً خطرناک هستند و چرا؟
- باورهای غلط رایج در مورد این بیماری‌ها چیست؟
- چه کارهایی را می‌توان در خانه به‌عنوان مراقبت ایمن انجام داد؟
- و چه زمانی باید حتماً به متخصص مراجعه کرد و از روش‌هایی مثل لیزر کمک گرفت.
هدف این نوشته، ترساندن شما از هر کاری که در خانه انجام می‌دهید نیست؛ بلکه می‌خواهیم کمک کنیم بین مراقبت خانگی معقول و مداخله‌های خطرناک فرق بگذارید و اگر لازم شد، به‌موقع از خدمات تخصصی مانند درمان‌های لیزری در مراکز معتبری مثل بیتا کلینیک استفاده کنید.
یک مرور کوتاه: بواسیر و شقاق چه هستند و چرا با هم اشتباه میشوند؟
بواسیر (هموروئید) به‌زبان ساده
بواسیر یا هموروئید، در واقع ورم و گشادشدن عروق و بافت هموروئیدی در کانال مقعد است. این بافت‌ها به‌طور طبیعی وجود دارند، اما وقتی تحت فشار طولانی‌مدت قرار می‌گیرند (یبوست، زور زدن، بارداری، نشستن طولانی و…) متورم و ملتهب میشوند.
علائم شایع بواسیر عبارت‌اند از:
- خونریزی روشن روی مدفوع یا دستمال،
- احساس برجستگی یا بیرون‌زدگی،
- خارش و سوزش،
- گاهی درد، به‌خصوص در بواسیر خارجی یا ترومبوزه.
شقاق (فیشر مقعدی) به‌زبان ساده
شقاق یک ترک یا زخم باریک و عمیق در لبه‌ی مقعد است که معمولاً بعد از یک دفع سفت و سخت یا یبوست طولانی ایجاد میشود. درد شقاق معمولاً:
- تیز و برنده است،
- هنگام عبور مدفوع به اوج می‌رسد،
- و تا ساعت‌ها بعد از دفع هم ادامه دارد.
شقاق را می‌توان به دو نوع کلی حاد و مزمن تقسیم کرد. در شقاق مزمن، زخم مدت‌ها باقی مانده، گاهی «منگوله‌ی پوستی» و تغییر شکل لبه‌ی مقعد ایجاد شده و درمان آن دشوارتر است.
مطالعه کنید.
چرا مردم سراغ درمان‌های خانگی برای بواسیر و شقاق می‌روند؟
قبل از اینکه سراغ لیست درمان‌های خطرناک برویم، بهتر است کمی همدلانه نگاه کنیم که چرا اصلاً این درمان‌ها تا این حد طرفدار پیدا کرده‌اند. معمولاً دلایل زیر دست‌به‌دست هم می‌دهند:
- خجالت از معاینه‌ی مقعد: خیلی‌ها از اینکه معاینه‌ی ناحیه‌ی مقعد را تجربه کنند، خجالت می‌کشند و ترجیح می‌دهند تا جایی که میشود، خوددرمانی کنند.
- ترس از جراحی: تصور رایج این است که «اگر دکتر بروم، حتماً می‌گوید باید جراحی کنی»، در نتیجه افراد سعی می‌کنند با هر روش خانگی از این مرحله فرار کنند.
- اعتماد بیش‌ازحد به «گیاهی و طبیعی بودن»: بعضی‌ها فکر می‌کنند چون یک ماده گیاهی است، پس حتماً بیخطر است؛ در حالی که بسیاری از سوختگی‌ها و حساسیت‌های شدید، اتفاقاً از همین مواد به‌ظاهر طبیعی ایجاد میشوند.
- دسترسی آسان به نسخه‌های اینترنتی: چند دقیقه جست‌وجو در شبکه‌های اجتماعی، ده‌ها «نسخه‌ی تضمینی» برای بواسیر و شقاق پیش روی شما می‌گذارد.
- تجربه‌ی یک فرد و تعمیم به همه: «خاله‌ام با سیر خوب شد»، «دوستم با فلان بخور بهتر شد»؛ این جملات باعث میشوند افراد بدون توجه به شرایط خودشان، همان را امتحان کنند.
مشکل اصلی اینجاست که بواسیر و شقاق درجات و علت‌های مختلفی دارند و آنچه برای یک نفر جواب می‌دهد، ممکن است برای دیگری نه‌تنها مفید نباشد، بلکه خطرناک هم باشد.
چرا بعضی درمان‌های خانگی برای بواسیر و شقاق خطرناک‌اند؟
خطرناک بودن یک روش فقط به این نیست که «زود درد را زیاد کند». بعضی کارها شاید در لحظه کمی آرامش ایجاد کنند، اما در بلندمدت آسیب‌زننده‌اند. به‌طور کلی، درمان‌های خانگی خطرناک معمولاً یکی از این کارها را انجام می‌دهند:
| نوع آسیب | نمونه‌ی رفتار خطرناک | پیامد احتمالی |
|---|---|---|
| سوختگی حرارتی | نشستن روی سطح بسیار داغ، گذاشتن سنگ داغ روی مقعد | سوختگی پوست، زخم عمیق، عفونت، بدشکلی ناحیه |
| سوختگی شیمیایی | گذاشتن سیر، لیمو، الکل یا مواد تند روی مقعد | التهاب شدید، افزایش درد و خونریزی، تأخیر در ترمیم |
| آسیب مکانیکی | فرو کردن اجسام سخت یا تیز، شیافهای خودسر | پارگی بیشتر، ایجاد شقاق جدید، خطر فیستول |
| عفونت | استفاده از مواد غیر استریل روی زخم باز | ترشح چرکی، آبسه‌ی مقعدی، نیاز به جراحی |
| تأخیر در تشخیص | ماه‌ها خوددرمانی بدون معاینه | پیشرفت بیماری، از دست رفتن زمان طلایی درمان کم‌تهاجمی |
حالا بیایید دسته‌به‌دسته مهم‌ترین درمان‌های خانگی خطرناک را مرور کنیم.
گروه اول: روشهای حرارتی و «سوزاندن بواسیر»
نشستن روی سطح داغ، سنگ داغ یا بخورهای بسیار گرم
یکی از رایج‌ترین توصیه‌ها این است که «روی آجر داغ بنشین»، «سنگ داغ روی مقعد بگذار»، یا «بخار داغ را مستقیم به ناحیه‌ی مقعد برسان تا بواسیر خشک شود». پشت این توصیه یک منطق ساده وجود دارد: «گرما رگ را می‌بندد و زائده را می‌سوزاند».
مشکل اینجاست که پوست اطراف مقعد بسیار ظریف و حساس است و کنترل دمای تماس در این روش‌ها سخت است. در عمل، چیزی که اتفاق می‌افتد بیشتر شبیه این است:
- سوختگی درجه‌ی یک تا سه در پوست و مخاط،
- تشکیل تاول، زخم‌های عمیق و درد شدیدتر،
- افزایش ریسک عفونت و حتی نیاز به جراحی ترمیمی.
حتی نشستن طولانی در لگن آب خیلی داغ به‌جای آب گرم ملایم، میتواند به پوست آسیب بزند و التهاب را تشدید کند.
جایگزین ایمن: لگن آب گرم کنترل‌شده
به‌جای روشهای سوزاندن، آنچه در منابع علمی توصیه میشود، لگن آب گرم (sitz bath) است؛ یعنی نشستن چند دقیقه در آب ولرم نزدیک به دمای بدن، نه آب داغ. فواید این کار:
- کاهش اسپاسم عضلات اطراف مقعد،
- بهبود نسبی درد،
- کمک به پاک‌سازی ملایم ناحیه.
البته حتی استفاده از لگن آب گرم هم باید با زمان و دمای مناسب انجام شود و جایگزین کامل درمان تخصصی نیست؛ بلکه یک مراقبت کمکی است. در ویزیت‌های تخصصی بیماری‌های نشیمن‌گاه، مثل آنچه در کلینیک‌های فوق‌تخصصی انجام میشود، معمولاً روش صحیح استفاده از لگن آب گرم نیز آموزش داده میشود.
گروه دوم: استفاده از مواد تند، خورنده و «نسخه‌های عجیب گیاهی»
سیر، لیمو، زنجبیل، الکل و… روی بواسیر و شقاق
بعضی‌ها باور دارند که اگر سیر له‌شده، آب‌لیمو، سرکه، الکل یا مخلوط‌های مشابه را روی ناحیه‌ی مقعد بگذارند، «عفونت از بین می‌رود» یا «زائده خشک میشود». اما ناحیه‌ی مقعد، به‌خصوص وقتی زخم و التهاب دارد، محیط مناسبی برای این آزمایشها نیست.
این مواد میتوانند:
- باعث سوختگی شیمیایی و التهاب شدیدتر شوند،
- سطح زخم شقاق را تخریب کنند،
- خارش و سوزش را به‌مراتب بدتر کنند،
- به‌خاطر دستکاری زیاد، ریسک عفونت را بالا ببرند.
بعضی افراد بعد از چند روز استفاده از این ترکیب‌ها، با زخم‌های وسیع‌تر و درد غیرقابل‌تحمل به کلینیک مراجعه می‌کنند؛ در حالی که اگر زودتر به متخصص مراجعه کرده بودند، احتمالاً با درمان ساده‌تر کنترل می‌شد.
باور غلط: «هرچه بیشتر بسوزد، یعنی دارد اثر میکند»
سوزش شدید به‌هیچ‌وجه نشانهی اثر درمانی نیست. برعکس، معمولاً علامت این است که پوست و مخاط در حال تخریب شدن است. درمان مؤثر، لازم نیست شما را از درد روی صندلی بپراند!
جایگزین‌های ایمن‌تر
اگر به درمان‌های گیاهی علاقه‌مندید، باید بدانید:
- مصرف خوراکی برخی گیاهان ملین ملایم (مثل آلو، سبزیجات، تخم کتان) به‌عنوان بخشی از رژیم پرفیبر میتواند به نرم شدن مدفوع کمک کند.
- استفاده از روغن‌های ملایم و خنثی برای تسهیل عبور مدفوع، آن‌هم در حد محدود و ترجیحاً با تأیید پزشک، ممکن است مفید باشد.
- آنچه خطرناک است، گذاشتن مستقیم مواد تند، اسیدی یا غلیظ روی زخم و مخاط است، نه هر نوع استفاده‌ی معقول از گیاهان.
اگر دوست دارید بدانید کدام درمان‌های گیاهی یا موضعی میتوانند به‌صورت علمی در برنامه‌ی درمانی شما جا بگیرند، بهتر است با یک متخصص نشیمن‌گاه مشورت کنید تا نسخه‌ی شخصی‌سازی‌شده دریافت کنید، نه تکیه بر توصیه‌های عمومی.
گروه سوم: شیاف‌ها و اجسام غیر استریل؛ «هر چیزی را فرو نکنیم»
شیافهای خودسر و اجسام سخت
درمان‌های خانگی خطرناک دیگری که گاهی دیده میشوند، شامل این موارد است:
- استفاده از حبه‌ی سیر به‌عنوان «شیاف طبیعی»،
- فرو کردن صابون یا تکه‌های گیاهان مختلف،
- استفاده از وسایل غیر استریل برای رساندن دارو به داخل کانال مقعد.
این کارها میتوانند:
- شقاق‌های جدید ایجاد کنند یا شقاق موجود را عمیق‌تر کنند،
- باعث خراش مخاط و شروع خونریزی شوند،
- میکروب‌ها را به عمق بافت ببرند و زمینه‌ساز آبسه و فیستول شوند.
فیستول مقعدی یکی از عوارض جدی است که گاهی بعد از آبسه یا عفونت عمیق ایجاد میشود و درمان آن بسیار پیچیده‌تر از درمان اولیه‌ی بواسیر یا شقاق است. در چنین مواردی، فرد به‌جای یک دوره‌ی درمان ساده، ممکن است نیازمند جراحی‌های متعدد باشد.
اگر دوست دارید درباره‌ی عوارضی مثل فیستول و روشهای به‌روز درمان آن (از جمله استفاده از ستون یا ستون در سبک‌های جدید درمانی) بیشتر بدانید، می‌توانید به بخش‌های مرتبط در معرفی بیماری‌های نشیمن‌گاه در سایت‌های تخصصی مراجعه کنید و دید کلی‌تری به این موضوع پیدا کنید.
گروه چهارم: تنقیه‌ها و مسهل‌های شدید خانگی
تنقیه با صابون، آب‌نمک غلیظ یا مواد تحریککننده
بعضی افراد برای خلاص شدن از یبوست، سراغ انواع تنقیه‌های خانگی می‌روند: اضافه کردن صابون، آب‌نمک غلیظ، روغن‌های داغ یا حتی مواد شیمیایی دیگر به آب تنقیه. تصور این است که «هرچه روده بیشتر تحریک شود، تخلیه بهتر میشود».
اما در واقع این روش‌ها میتوانند:
- مخاط روده‌ی انتهایی را تحریک و ملتهب کنند،
- اسهال شدید و از دست رفتن آب و املاح ایجاد کنند،
- الگوی طبیعی دفع را مختل کنند،
- در کودکان و سالمندان مخصوصاً خطرناک‌تر باشند.
از طرف دیگر، استفاده‌ی خودسر و مکرر از مسهل‌های قوی خوراکی (بدون کنترل پزشک) هم میتواند باعث وابستگی روده و اختلال در ریتم طبیعی حرکات روده شود.
جایگزین ایمن: اصلاح ریشه‌ای یبوست
برای پیشگیری و کنترل بواسیر و شقاق، مهم‌ترین قدم، نرم و منظم شدن مدفوع است. این هدف را می‌توان با ترکیب موارد زیر به‌صورت ایمن‌تر دنبال کرد:
- افزایش مصرف فیبر محلول و نامحلول (سبزیجات، میوه، غلات کامل، حبوبات)،
- نوشیدن آب کافی در طول روز،
- افزایش تحرک بدنی (پیاده‌روی روزانه، ورزش ملایم)،
- استفاده‌ی کنترل‌شده از ملین‌های ملایم و استاندارد زیر نظر پزشک،
- اصلاح عادت توالت رفتن (به‌موقع رفتن، پرهیز از طولانی نشستن و زور زدن).
در برخی کلینیک‌های تخصصی، مانند مراکز درمان بواسیر و شقاق، برنامه‌های رژیمی و آموزشی دقیقی برای این منظور طراحی میشود تا بیمار در کنار درمان موضعی، شیوه‌ی دفع خود را هم اصلاح کند.
گروه پنجم: تأخیر طولانی در مراجعه؛ «هنوز قابل تحمل است»
گاهی خطرناک‌ترین «درمان خانگی» این است که هیچ کار جدی انجام نشود و فرد به‌مدت طولانی فقط با کرم‌های متفرقه، کمپرس و توصیه‌های پراکنده سر کند. در این مدت، بیماری میتواند:
- از شقاق حاد به شقاق مزمن تبدیل شود،
- بواسیر درجه‌ی پایین به درجات بالاتر برسد،
- خونریزی، فرد را به سمت کم‌خونی مزمن ببرد،
- در موارد نادر، یک بیماری جدی‌تر مثل سرطان رکتوم پشت نقاب «بواسیر ساده» پنهان بماند.
بنابراین، هرچند خجالت و ترس قابل‌درک است، اما نباید اجازه داد این احساس‌ها مانع از یک معاینه‌ی اصولی شود. در کلینیک‌های حرفه‌ای، معاینه‌ی ناحیه‌ی مقعد با حفظ حداکثر حریم شخصی و احترام انجام میشود و هدف، کمک به شماست نه قضاوت.
باورهای غلط رایج درباره درمان‌های خانگی بواسیر و شقاق
باور غلط ۱: «اگر بواسیر را بسوزانم، برای همیشه می‌رود»
هیچ توصیه‌ی علمی‌ای وجود ندارد که سوزاندن مستقیم بافت هموروئیدی با سنگ داغ یا سیگار یا اجسام داغ را تأیید کند. آنچه در روشهای علمی انجام میشود (مثل بعضی تکنیک‌های لیزری یا کوتری)، در محیط استریل و تحت کنترل دقیق انجام میشود و با «سوزاندن خانگی» هیچ شباهتی ندارد.
باور غلط ۲: «هرچه بیشتر بسوزد، یعنی بهتر کار میکند»
سوزش شدید نشان‌دهنده‌ی آسیب است، نه درمان. اگر با استفاده از یک ماده‌ی خانگی، درد شما چند برابر شد، نباید آن را نشانهی «در حال اثر کردن» بدانید؛ این هشدار است که باید مصرف را متوقف و به پزشک مراجعه کنید.
باور غلط ۳: «چون گیاهی است، پس بیخطر است»
بسیاری از داروهای قوی و حتی سمی، ریشه‌ی گیاهی دارند. «طبیعی بودن» مساوی «بی‌ضرر بودن» نیست. مهم است بدانید چه ماده‌ای، با چه غلظتی و در چه شرایطی استفاده میشود. استفاده‌ی خوراکی ملایم یک گیاه با گذاشتن مستقیم عصاره‌ی غلیظ آن روی زخم باز زمین تا آسمان فرق دارد.
باور غلط ۴: «تا وقتی خونریزی شدید ندارم، نیاز به دکتر نیست»
درد شدید، تغییر عادات دفع، احساس فشار یا وجود توده در مقعد، حتی بدون خونریزی واضح، میتواند نشانهی مشکل جدی باشد. منتظر خونریزی «خیلی زیاد» نمانید تا تازه تصمیم به ویزیت بگیرید.
باور غلط ۵: «همه‌ی دردهای مقعدی بواسیر یا شقاق است»
درد و خونریزی مقعدی همیشه به معنی بواسیر و شقاق نیست. بیماری‌هایی مثل پولیپ‌ها، التهاب روده، عفونت‌ها و حتی تومورها هم میتوانند علائم مشابه داشته باشند. تشخیص درست فقط با معاینه و در صورت لزوم تصویربرداری امکان‌پذیر است. در برخی موارد، پزشک ممکن است بررسی‌های تکمیلی مثل کولونوسکوپی یا تصویربرداری‌های ویژه را پیشنهاد کند؛ مواردی که در مراکز تخصصی مانند کلینیک‌های نشیمن‌گاه به‌صورت ساختارمند انجام میشود.
مراقبت‌های خانگی ایمن برای بواسیر و شقاق
تا اینجا بیشتر درباره‌ی کارهایی صحبت کردیم که نباید انجام شوند. حالا نوبت این است که بگوییم چه کارهایی در خانه میتواند ایمن و مفید باشد؛ البته به‌شرطی که در کنار آن، معاینه‌ی تخصصی را به‌وقتِ لازم فراموش نکنید.
۱. اصلاح رژیم غذایی و دفع
- استفاده‌ی روزانه از سبزیجات، میوه‌ی تازه، حبوبات و غلات کامل،
- نوشیدن آب کافی (بسته به شرایط، معمولاً ۶–۸ لیوان در روز)،
- پرهیز از پرخوری ناگهانی، فست‌فودهای چرب و خوراکی‌های بسیار تند،
- رفتن به توالت در اولین احساس نیاز، نه نگه‌داشتن طولانی،
- پرهیز از مطالعه‌ی طولانی‌مدت در توالت یا استفاده‌ی طولانی از موبایل.
۲. لگن آب گرم با دمای مناسب
همان‌طور که گفتیم، نشستن روزانه چند دقیقه در آب گرم (نه داغ) میتواند درد و اسپاسم را کاهش دهد. این کار باید:
- پس از شست‌وشوی ملایم ناحیه،
- با آب تمیز و بدون افزودن مواد تحریککننده،
- در مدت‌زمان محدود (مثلاً ۱۰–۱۵ دقیقه) انجام شود.
۳. فعالیت بدنی منظم
بی‌تحرکی یکی از دشمنان بزرگ سلامت روده و مقعد است. پیاده‌روی روزانه، نرمش‌های سبک و دوری از نشستن‌های طولانی، هم به بهبود یبوست کمک میکند و هم فشار روی عروق هموروئیدی را کمتر میکند.
۴. استفاده‌ی صحیح از پمادها و داروها
پمادهایی که توسط پزشک برای شما تجویز میشوند، بخشی از درمان هستند. خوددرمانی دارویی (خرید پمادهای قوی بدون نسخه و مصرف طولانی‌مدت) میتواند عوارض ایجاد کند، اما استفاده‌ی اصولی از داروهای موضعی تجویزی، در کنار اصلاح عادات، یکی از پایه‌های درمان محسوب میشود.
برای آشنایی با تفاوت نقش پماد و لیزر در درمان این بیماری‌ها، مطالعه‌ی مقاله‌هایی که به‌طور اختصاصی به این موضوع پرداخته‌اند، مانند بخش‌های مربوط به لیزر بواسیر یا لیزر شقاق میتواند دید واقع‌بینانه‌تری به شما بدهد.
چه زمانی درمان خانگی کافی نیست و باید حتماً به پزشک مراجعه کرد؟
این علامت‌ها نشانه‌اند که موقع درمان خانگی گذشته یا به تنهایی کافی نیست:
- خونریزی مکرر یا شدید از مقعد،
- درد بسیار شدید که مانع نشستن یا خوابیدن میشود،
- وجود تودهی سفت و دردناک در لبه‌ی مقعد،
- تب، لرز، ترشح چرکی یا بوی بد از ناحیه،
- کاهش وزن غیرقابل‌توضیح یا تغییر واضح در عادات دفع،
- سابقه‌ی خانوادگی سرطان روده یا پولیپ‌های پیش‌سرطانی.
در این موارد، خوددرمانی، حتی اگر بدون استفاده از روشهای خطرناک باشد، کافی نیست و باید هرچه سریع‌تر معاینه‌ی تخصصی انجام شود. در کلینیک‌هایی مانند بیتا کلینیک، پس از گرفتن شرح‌حال دقیق و معاینه، در صورت نیاز از روشهای تصویربرداری و لیزری به‌عنوان بخشی از برنامه‌ی درمان استفاده میشود.
نقش لیزر در کنار مراقبت‌های خانگی ایمن
لیزر نه رقیب مراقبت‌های خانگی است و نه جایگزین کامل آن. می‌توان گفت:
- مراقبت‌های خانگی ایمن (رژیم، اصلاح دفع، لگن آب گرم) کمک می‌کنند از تشدید بیماری جلوگیری شود و زمینه‌ی ترمیم فراهم گردد.
- لیزر در مواردی که ساختار بافتی به‌هم ریخته، زخم مزمن شده یا هموروئید پیشرفته است، مشکل مکانیکی را با حداقل آسیب اصلاح میکند.
پس بهترین رویکرد، انتخاب بین «فقط درمان خانگی» و «فقط مداخله‌ی تهاجمی» نیست؛ بلکه ترکیب هوشمندانه‌ی مراقبت‌های ایمن خانگی و درمان‌های تخصصی است که به وضعیت هر بیمار تنظیم میشود.
جمع‌بندی: درمان خانگی هوشمند، نه خطرناک
درمان‌های خانگی برای بواسیر و شقاق، اگر به‌معنای اصلاح تغذیه، نرم کردن مدفوع، رعایت بهداشت ملایم، لگن آب گرم و پرهیز از زور زدن باشد، میتواند نقش مهمی در پیشگیری و تسریع بهبود داشته باشد. اما وقتی به سمت:
- سوزاندن با سنگ داغ و بخار بسیار گرم،
- گذاشتن سیر، لیمو، الکل و مواد تند روی زخم،
- فرو کردن اجسام مختلف در مقعد،
- تنقیه‌های خشن و مسهل‌های شدید خودسر،
- و به‌تعویق انداختن طولانی‌مدت مراجعه به پزشک
می‌رویم، درمان خانگی از یک کمک‌کننده‌ی دوست‌داشتنی به یک عامل خطر تبدیل میشود.
اگر مدتی است با علائم بواسیر یا شقاق دست‌و‌پنجه نرم می‌کنید و بین توصیه‌های متناقض گیج شده‌اید، بهترین کار این است که یک‌بار برای همیشه با یک متخصص نشیمن‌گاه مشورت کنید، مشکل را دقیق بشناسید و بعد، با خیال راحت تصمیم بگیرید کدام مراقبت‌های خانگی برای شما مجاز است و چه زمانی باید از روش‌هایی مثل لیزر کمک گرفت.