علت کیست مویی در زنان چیست؟ کیست مویی یا سینوس پیلونیدال یکی از مشکلاتی است که ممکن است زنان آن را تجربه کنند. کیست مویی نوعی عارضه پوستی است که اگر به موقع درمان نشود، می‌تواند به یک عارضه دردناک تبدیل شود.در مقاله کیست مویی در این رابطه کامل توضیح دادیم.
اگر شما یک خانم هستید و نیاز به درمان کیست مویی خود دارید، پیشنهاد می کنیم تا با برقراری تماس با مشاورین ما یک وقت نوبت برای خود رزرو کنید.
کیست مویی در زنان خطر چندانی ندارد اما اگر نسبت به درمان آن اقدام نشود، ایجاد آبسه یا عفونت و چرک می‌کند. این عارضه در زنان همان‌طور که از نامش پیداست نوعی کیست است که از مو و پوست تشکیل شده است.
اگر نسبت به علائم کیست مویی در زنان هوشیار نباشید و به موقع این عارضه را درمان نکنید، کیست مویی ممکن است آبسه کرده و با بوی بد و خون همراه شود. این عارضه در زنان در قسمت‌های پر موی بدن ممکن است رخ دهد اما مستعدترین محل بروز کیست مویی شکاف بالای باسن است. علائم کیست مویی در زنان تا زمانی که شخص دردی احساس نکند یا کیست مویی متورم نشود، خود را نشان نمی‌دهد.
چه زمانی کیست مویی در خانم ها بروز پیدا می کند؟
این بیماری در خانم‌ها زمانی بروز می‌کند که مو به جای رشد به سمت بیرون، به درون پوست رشد می‌کند. علت کیست مویی در زنان بحثی است که هنوز متخصصان بر سر آن به نتیجه نرسیده‌اند. اما عواملی چون پرمو بودن، عدم تحرک کافی، نشستن‌های طولانی مدت، داشتن موهای زبر و خشن یا پوشیدن لباس‌های تنگ علت‌های دچار شدن برخی خانم‌ها به کیست مویی به شمار می‌رود.
علت کیست مویی در زنان
| علت کیست مویی در زنان | |
|---|---|
| وجود موهای زیرپوستی | |
| آسیب در فولیکول های مو | |
| چاقی | |
| تغیرات هورمونی | |
| پرومویی | |
| وجود هورمون های مردانه | |
| عدم تحرک | |
کیست مویی یا عارضه‌ای که به آن مو برگشتی نیز گفته می‌شود به دلایل مختلفی ممکن است ظاهر شود. گاهی اوقات ممکن است مو پیش از آنکه از فولیکول خارج شود، زیر پوست محبوس شود که این موضوع در نهایت موجب بروز کیست مویی در زنان می‌شود. در مواقعی دیگر ممکن است مو از فولیکول خارج شود، اما مجددا به داخل پوست بازگردد. مویی که زیر پوست باقی می‌ماند باعث تحریک پوست شده و در نهایت کیست مویی را ایجاد می‌کند.
از دیگر علت‌های بروز سینوس پیلونیدال در زنان می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- وجود موهای زیر پوستی
- آسیب در فولیکول‌های مو
- چاقی
- تغییرات هورمونی
- پرمویی
- وجود هورمون‌های مردانه
کدام خانم‌ها بیشتر مستعد ابتلا به کیست مویی هستند؟
درصد ابتلا به کیست مویی در مردان بیشتر از خانم‌ها است چراکه مردان بیش از زنان مو دارند. با این حال عواملی وجود دارد که درصد ابتلا به این عارضه را در خانم‌ها افزایش می‌دهد. این عوامل عبارتنداز:
- سابقه خانوادگی
- داشتن شغلی که بیش از اندازه نیاز به نشستن دارد.
- آسیب دیدگی یا خارش دائمی در محل
- داشتن کپل پر مو
خانم‌هایی که جزو دسته‌های فوق هستند، احتمال بیشتری وجود دارد که به کیست مویی مبتلا شوند. توجه داشته باشید که ممکن است برای چندین سال بدون آنکه متوجه شوید به کیست مویی مبتلا باشید. از همین‌رو لازم است با شناخت دقیق علائم کیست مویی در زنان نسبت به علائم هوشیار بوده و به محض مشاهده این علامت‌ها برای درمان اقدام کنید.
علائم کیست مویی در زنان
همان‌طور که گفته شد کیست مویی در ابتدا ممکن است کاملا بی علامت باشد. تنها علامتی که می‌تواند به نوعی هشدار وجود کیست مویی باشد، احساس توده بی درد در محل هنگام شستشو است. کیست مویی ممکن است به دو صورت حاد و مزمن بروز کند. از هر 10 نفر حدود 4 نفر به سینوس پیلونیدال مزمن مبتلا هستند که درد ناشی از آن کمتر از نوع حاد خواهد بود. اما نوع حاد این بیماری در زنان می‌تواند با علامت‌های زیر خود را نشان دهد:
- تب و لرز
- چرک و ترشح
- احساس درد و التهاب
- تورم
- احساس درد به هنگام نشستن
درمان کیست مویی در زنان
اگر در ناحیه شکاف باسن تنها توده‌ای احساس می‌کنید و علائم ظاهری وجود ندارد، باید سریعا موها را تراشیده و محل را تمیز و عاری از هرگونه مویی نگهداری کنید. در این شرایط درمان کیست مویی با دارو امکان پذیر بوده و با داروهایی که پزشک تجویز می‌کند می‌توانید کیست مویی را کنترل کرده و درمان کنید.
چنانچه علائم حاد است درمان خانگی کیست مویی یا درمان با دارو دیگر یک روش قطعی برای درمان نخواهد بود. عموما در چنین شرایطی پزشک برای کنترل عفونت و التهاب مسکن‌هایی چون ایبوپروفن یا پاراستامول تجویز خواهد کرد. در ادامه با راه‌های درمان کیست مویی در زنان بیشتر آشنا خواهید شد.
روش های درمان کیست مویی در زنان معمولا به 3 روش انجام می شود:
لیزر کیست مویی
لیزر کیست مویی یکی از بهترین روش‌های درمان این عارضه به شمار می‌رود. روش‌های قدیمی مانند جراحی باز با مشکلات زیادی همراه بود. با پیشرفت علم پزشکی دیگر نیازی نیست بیمار چالش‌ها و سختی‌های جراحی به شیوه سنتی را متحمل شود. لیزر کیست مویی یک درمان سرپایی است که در کلینیک صورت می‌گیرد.
اگر به دنبال درمان کیست مویی بدون جراحی هستید باید از طریق لیزر کیست مویی اقدام به درمان این عارضه کنید. این درمان را می‌توان ساده‌ترین درمان کیست مویی دانست. در این روش بیمار درد و خونریزی نخواهد داشت و نیازی به بستری شدن در بیمارستان یا تعویض پانسمان نخواهد بود.
عمل جراحی باز
از دیگر روش‌های درمان کیست مویی در زنان جراحی به شیوه باز است. در این روش بخشی از پوست اطراف کیست را با چاقو برش می‌دهند تا عفونت خارج شود. زخم ناشی از این برش بسته نمی‌شود تا به مرور زمان خودش التیام یابد. هرچند در این روش درمان کیست مویی احتمال بازگشت کیست بسیار پایین است، اما جراحی به شیوه باز ممکن است مشکلات بیشتری به همراه داشته باشد.
جراحی بسته
تفاوتی که میان این روش و جراحی باز وجود دارد این است که در این روش ابتدا کیست برداشته شده و سپس دو طرف برش را به هم رسانده و بخیه می‌زنند. احتمال عود مجدد کیست مویی در این روش نسبت به جراحی باز بیشتر است اما مزیتی که دارد این است که زخم سریع‌تر بهبود می‌یابد.
درمان کیست مویی در زنان باردار
ممکن است زنان در طول دوران بارداری به دلیل افزایش وزن به کیست مویی دچار شوند. علائم کیست مویی در بارداری همان درد، ترشح چرک، تب، التهاب و قرمزی است. پزشکان راه‌های درمانی متفاوتی را برای زنان باردار به منظور درمان کیست مویی پیشنهاد می‌دهند.
درمان کیست مویی با دارو یکی از رایج‌ترین شیوه‌های درمانی این عارضه در بارداری است. به هیچ عنوان بدون تجویز پزشک در دوران بارداری برای درمان کیست مویی دارو مصرف نکنید چراکه ممکن است این داروها برای جنین مضر باشند.
اگر کیست مویی زنان در بارداری وضعیتی حاد نداشته باشد، می‌توان تا پایان دوره بارداری برای درمان منتظر ماند. اما اگر کیست مویی در مرحله پیشرفته‌ای باشد، هرگونه درمانی باید به سه ماهه دوم بارداری موکول شود.
بطور کلی توصیه می‌شود در دوران بارداری هیچ یک از روش‌های جراحی کیست مویی (چه جراحی باز و چه جراحی با لیزر) صورت نگیرد. اما اگر علائم کیست مویی شدید باشد و ناچار به درمان در بارداری باشید، لیزر کیست مویی بهترین روش درمانی این عارضه به شمار می‌رود. در مقاله کیست مویی در زمان بارداری به طور کامل در این رابطه توضیح داده ایم.
